top of page

Over mijn werk

Ik werk op het raakvlak van abstractie en gevoel. Mijn schilderijen ontstaan zonder plan, maar zijn geen toeval. Ze zijn opgebouwd in lagen — van verf, van papier, van tijd, van mijzelf. Sporen, zaden, resten, ritmes. Soms lijken ze te ademen, soms botsen ze. Ik zoek niet naar evenwicht, maar naar waarheid. Mijn werk mag schuren én strelen.

Ik hou van tegenstellingen. Van ruw en zacht. Van luid en stil. Van kleurvlakken die botsen en lijnen die fluisteren. Ik voel me thuis in die spanning — daar ontstaat mijn taal.

Mijn achtergrond ligt in textielontwerp. Ik heb een master Textiel aan LUCA School of Arts in Gent. Jarenlang werkte ik met herhaling, structuur en motieven. Eerst kwamen de bloemen — niet als planten, maar als patronen. In aquarel, gecontroleerd en helder, met een diepe liefde voor kleur en compositie.

Nu werk ik op doek, groter, intuïtiever, met acryl, oliesticks, inkt en potlood. Mijn werk is lichamelijk, tastbaar, gelaagd. Soms schilder ik met mijn handen. 

Ik woon en werk in Gentbrugge, aan de rand van Gent. Mijn atelier bevindt zich onder het dak, mijn galerij ontstaat op het gelijkvloers. Hier bouw ik elke dag aan een wereld die nog niet bestond. Een wereld die voelt als pigment, papier en ritme. Ik schilder elke dag, omdat ik die drive voel — een noodzaak, geen opdracht. Er moet iets naar buiten, en de verf wijst de weg.

Mijn schilderijen zijn dagboekachtig. Ze ontstaan uit de stroom. Ik gebruik vormen die vanzelf komen: streepjes, wolkjes met benen, zaadjes, lijnen, bogen, bloemen die geen bloemen zijn. Ik hou van een kinderlijke, ongerepte taal — de taal vóór het denken. Vóór betekenis. Vóór analyse. Het moment waarop een lijn nog niets wil zijn, maar alles kan worden.

Ik hou van veelzijdigheid. Geen enkel werk is hetzelfde, en toch dragen ze allemaal mijn ritme. Ik vertrouw op wat komt. Soms zijn ze luchtig als een dans. Soms zwaar als klei. Elk schilderij is een stap. Een herinnering. Een zaailing.

Na jaren van lesgeven, begeleiden en creëren voor anderen, kies ik nu radicaal voor mijn eigen werk. Mijn atelier is mijn emotioneel laboratorium, waar alles wat niet gezegd kan worden een uitweg vindt.


Mijn galerij is de plek waar dat werk zichtbaar mag worden zoals het is: onaf, echt, aanwezig.

About my work

I work at the intersection of abstraction and emotion. My paintings are unplanned, but never accidental. They are built in layers — of paint, paper, time, and of myself. Traces, seeds, fragments, rhythms. Sometimes they breathe. Sometimes they clash. I’m not looking for balance, but for truth. My work may rub or soothe.

I’m drawn to contrasts. Rough and soft. Loud and quiet. Color fields that collide and lines that whisper. I feel most at home in that tension — that’s where my visual language begins.

I have a background in textile design. I earned a Master’s degree in Textiles at LUCA School of Arts in Ghent (formerly Sint-Lucas). For years I worked with repetition, structure and motifs. My first flowers weren’t plants, but patterns. In watercolor: controlled, bright, inviting — rooted in a love for color and composition.

Now I work on canvas, larger, freer, with acrylics, oil sticks, ink and pencil. My work is physical, tactile, layered. I often paint with my hands. 

I live and work in Gentbrugge, on the edge of Ghent. My studio is tucked beneath the roof, my gallery is growing on the ground floor. Each day I build a world that didn’t exist yet — one that feels like pigment, paper and rhythm. I paint every day because I feel that drive — a necessity, not a task. Something needs to come out, and the paint leads the way.

My paintings are like visual journals. They emerge from the stream. I use forms that arise on their own: stripes, clouds, seeds, lines, arches, and flowers that are no longer flowers. I’m drawn to a childlike, unfiltered language — the kind that exists before thought. Before meaning. Before analysis. The moment when a line doesn’t want to be anything, and so becomes everything.

I love multiplicity. No two works are alike, yet they all carry my rhythm. I trust what wants to emerge. Sometimes they’re light as a dance. Sometimes heavy as clay. Each painting is a step, a memory, a seedling.

After years of teaching and guiding others, I now choose my own work. My studio is an emotional laboratory, where everything that cannot be said finds a way out.


My gallery is where that work can be seen as it truly is: unfinished, real, present.

394A1975.jpg
bottom of page